Issız dağın başında küçük bir ev vardı.Evde kimse yaşamıyordu.Birden uyandığını farketti.Etrafını şöyle bir gözden geçirdi.İçeride masa,sandalye,birkaç eşya ve eski bir soba vardı.Evin terkedilmiş olduğu her halinden belliydi.İçerisi toz içindeydi ve havasızdı.Eski bir yatağın üstünden yavaşça doğruldu."ben neredeyim" "ben nasıl geldim"diyordu kendi kendine.Sonra gözü cama ilişti.Dışarıya baktığında lapa lapa kar yağdığını ve akşam olmaya başladığını gördü.İçeriside kararmaya başlamış,içerisini göremiyordu.Ayağa kalktı ve sobayı yakmak için birşeyler aradı.Sonunda bir kibrit bulabildi ve onunla sobayı yaktı.İçeriye loş bir ışık yayıldı ve eskiye nazaran içeriyi biraz daha iyi görüyordu.Gözüne bir ayna parçası ilişti.Aynaya baktığında "bu ben miyim"diyordu.Masanın başında kafasını ellerinin arasına alarak düşünmeye başladı.Ne olmuştu böyle,hiç bir şey hatırlayamıyordu.Kafası karışıktı.Ailesi neredeydi?Eşi ve çocukları yoktu.Hava iyice kararmıştı.Tekrar dışarıya baktı ve kar tüm hızıyla yağıyordu.Ailesini düşündü o anda çünkü şiddetli bir rüzgar vardı.Çamların altı bile buz tutmuştu.Dışarı çıkmaya karar verdi ve o an da gözüne bir lamba ilişti.Lambayı alarak yürümeye başladı.Yürüdü,yürüdü evden iyice uzaklaştı.Yürürken bir yandan düşünüyor,ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordu.Karların arasında bir atkı takıldı gözüne atkıyı eline alınca yavaş yavaş her şeyi hatırlamaya başladı.Tatile çıkmışlardı.Yürümeye çıktıklarında çığ düşmüştü.Gerisini hatırlamıyordu.Çocuklarının ve eşinin nerede olduğunu,o eve nasıl gittiğini hatırlamıyordu.Etraf çok ıssızdı.Hiç ev yoktu ancak çok uzakta bir evin ışığı görünüyordu.İçinden bir ses ailen orada diyordu ama orası çok uzaktaydı.Bunu biliyordu hem zaten çok üşümüştü.En iyisi eve dönmek dedi ve geldiği yoldan eve doğru yürüdü.Eve geldiğinde sobaya birkaç şey attı ve uyumak için yatağa yattı ama aklı ailesindeydi.Sanki o evde bulacaktı onları sabah o eve gitmeye karar verdi.Sabah olunca erkenden yola koyuldu.Biliyordu ki ev çok uzaktaydı yürüdü,yürüdü sonunda o eve vardı.İçinden "inşallah o evdedir"diye geçiyordu.Kapıyı çaldı kapıyı yaşlı bir kadın açtı.Yaşlı kadına herşeyi anlattı ve yaşlı kadın onu içeri aldı.O anda gözlerine inanamadı.Eşi karşısındaydı.Çocuklarını göremeyince onları sordu.Eşi uyuduklarını söyledi,derin bir nefes aldı.Sonra birbirlerine herşeyi anlattılar.Yaşlı kadına teşekkür ederek oradan ayrıldılar.BİR ARABA BULUP EVLERİNE DÖNDÜLER...